۲۶۰ بار خوانده شده

غزل شمارهٔ ۳۶۷

هرچه امروز حاصل ما نیست
طلب آن مکن که فردا نیست

گر در اینجا ندیده ای او را
رؤیت او تو را در اینجا نیست

حق به حق بین که ما چنین دیدیم
دیده ای کان ندید بینا نیست

وانکه حق را به خویشتن بیند
دیده اش بر کمال گویا نیست

هر که گوید که حق به خود بیند
این سعادت ورا مهیا نیست

گر چه آبند قطره و دریا
قطره در وصف همچو دریا نیست

نعمت الله نور دیده بود
چشم هر کو ندید بینا نیست
اگر سوالی داری، اینجا بپرس.
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:غزل شمارهٔ ۳۶۶
گوهر بعدی:غزل شمارهٔ ۳۶۸
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.