۲۶۳ بار خوانده شده

غزل شمارهٔ ۳۵۴

در دو عالم خدا یکیست یکیست
مالک دو سرا یکیست یکیست

بر در کبریای حضرت او
پادشاه و گدا یکیست یکیست

آینه در جهان فراوان است
جام گیتی نما یکیست یکیست

دو مگو و دوئی به جا مگذار
تو یگانه بیا یکیست یکیست

موج و بحر و حباب بسیارند
آن همه نزد ما یکیست یکیست

دردمندیم و درد می نوشیم
دُرد و درد و دوا یکیست یکیست

نعمت الله یکیست در عالم
سخن آشنا یکیست یکیست
اگر سوالی داری، اینجا بپرس.
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:غزل شمارهٔ ۳۵۳
گوهر بعدی:غزل شمارهٔ ۳۵۵
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.