۲۵۳ بار خوانده شده

غزل شمارهٔ ۲۷۶

عقل از ما کنار کرد و برفت
گو برو زانکه در میان عشق است

عشق بخشد حیات جاویدان
حاصل عمر جاودان عشق است

عالم از نور عشق شد روشن
نظری کن که این و آن عشق است

دل عاقل به عقل مشغول است
مونس جان عاشقان عشق است

خوش بهشتی است مجلس سید
در چنین جنتی چنان عشق است
اگر سوالی داری، اینجا بپرس.
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:غزل شمارهٔ ۲۷۵
گوهر بعدی:غزل شمارهٔ ۲۷۷
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.