۲۵۹ بار خوانده شده

غزل شمارهٔ ۲۵۲

صورت و معنی به همدیگر خوش است
آن چنان می در چنین ساغر خوشست

مجلس عشقست و ما مست و خراب
ما چنین هستیم و ساقی سرخوشست

هر که او با ما درین دریا نشست
از سرش تا پاشنه در زر خوشست

جان به جانان دل بدلبر داده ایم
در دل ما عشق آن دلبر خوشست

گوهر در یتیم از ما بجو
گر به دست آری چنین گوهر خوشست

عود دل در مجمر سینه بسوخت
بوی خوش ما را درین مجمر خوشست

نعمت الله دارد از سید نشان
این نشان آل پیغمبر خوشست
اگر سوالی داری، اینجا بپرس.
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:غزل شمارهٔ ۲۵۱
گوهر بعدی:غزل شمارهٔ ۲۵۳
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.