۲۵۸ بار خوانده شده

غزل شمارهٔ ۲۵۱

چشمهٔ چشم ما پر آب خوش است
سر آبی در این سراب خوش است

در ضمیر منیر هر ذره
دیدن نور آفتاب خوش است

جامی از می بگیر و پر می کن
که چنین جام پر شراب خوش است

عین آبیم و تشنه می گردیم
نزد ما آب پر حباب خوش است

آفتابی ز ماه بسته نقاب
روشنش بین در این نقاب خوش است

خوش بود بی حجاب دیدن او
ور بود نیز در حجاب خوش است

از سر ذوق گفتهٔ سید
گر بگوید کسی جواب خوش است
اگر سوالی داری، اینجا بپرس.
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:غزل شمارهٔ ۲۵۰
گوهر بعدی:غزل شمارهٔ ۲۵۲
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.