۲۴۶ بار خوانده شده

غزل شمارهٔ ۱۷۰

حق مطلق به حق حقیقت ماست
صفت و ذات عشق و زینت ماست

بر سر کوی دوست جانبازی
در ره اهل دل طریقت ماست

صورت ما مثال اوست از آن
حسن و معنی جمال سیرت ماست

عشق بحر است و ناخدا معشوق
کشتی عاشقان شریعت ماست

پادشاهان خلوت عشقیم
تخت خاک درش سریرت ماست

مستی و عاشقی و میخواری
عادت کهنهٔ طبیعت ماست

از حق آمد ندا که ای سید
نعمت الله به حق حقیقت ماست
اگر سوالی داری، اینجا بپرس.
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:غزل شمارهٔ ۱۶۹
گوهر بعدی:غزل شمارهٔ ۱۷۱
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.