۲۸۰ بار خوانده شده

غزل شمارهٔ ۱۰۶

جامی ز حباب پر کن از آب
جام می ما به ذوق دریاب

در بحر درآ که عین مائی
با ما بنشین خوشی درین آب

مه روشن از آفتاب باشد
آن نور بُود به نام مهتاب

چشم تو خیال غیر گردید
خوابی است که دیده ای تو در خواب

محبوب خود و محب خویشیم
مائیم دریا ، حباب احباب

می در قدح است و عاشقان مست
مخمور مرو بیا و بشتاب

سید ساقی و صحبتی خوش
حاضر شده اند جمله اصحاب
اگر سوالی داری، اینجا بپرس.
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:غزل شمارهٔ ۱۰۵
گوهر بعدی:غزل شمارهٔ ۱۰۷
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.