۲۶۰ بار خوانده شده

غزل شمارهٔ ۹۸

آب ما می رود بجو دریاب
عین ما را بجو نکو دریاب

جام بستان و باده را می نوش
خم می می نگر سبو دریاب

وا مکن دیده را ز اهل نظر
او به او بین و او به او دریاب

سخن پشت و رو بسی گفتند
این سخن نیز پشت و رو دریاب

در سر زلف او پریشان شو
جمع می باش مو به مو دریاب

یک زمانی به چشم ما بنگر
آب این چشمه سو به سو دریاب

جام گیتی نما به دست آور
نعمت الله را نکو دریاب
اگر سوالی داری، اینجا بپرس.
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:غزل شمارهٔ ۹۷
گوهر بعدی:غزل شمارهٔ ۹۹
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.