۳۱۰ بار خوانده شده

غزل شمارهٔ ۵۰

جامیست چه جم نما دل ما
بنموده خدا به ما دل ما

شمع دل ماست نور عالم
افروخت به خود خدا دل ما

عشقش بحریست بیکرانه
خوش بحری و آشنا دل ما

سلطان عشقست و دل غلامش
او پادشه و گدا دل ما

درد دل ما دوای جان است
به زین چه کند دوا دل ما

عهدی بستیم و جاودان است
پیوند نگار با دل ما

در خلوت خاص سید ما
او خانه خدا ، سرا دل ما
اگر سوالی داری، اینجا بپرس.
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:غزل شمارهٔ ۴۹
گوهر بعدی:غزل شمارهٔ ۵۱
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.