۲۶۶ بار خوانده شده

غزل شمارهٔ ۳۷

غرق آب و آب را جوئیم ما
آبروی ما ز ما جوئیم ما

صورت و معنی و جام می مدام
آنچه جوئیم از خدا جوئیم ما

خم می در جوش و ما مست و خراب
جامی از غیری چرا جوئیم ما

گنج عشقش در دل ویران ماست
غیر این گنجی کجا جوئیم ما

از بلا چون کار ما بالا گرفت
مبتلائیم و بلا جوئیم ما

چشمهٔ آب حیاتم در نظر
خضر وقت و آشنا جوئیم ما

نعمت الله چون ز ما یابد نوا
کی نوا از بینوا جوئیم ما
اگر سوالی داری، اینجا بپرس.
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:غزل شمارهٔ ۳۶
گوهر بعدی:غزل شمارهٔ ۳۸
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.