۳۱۵ بار خوانده شده

غزل شمارهٔ ۱۴

دل ما گشته است دلبر ما
گل ما بی حد است و شکّر ما

ما همیشه میان گل شکریم
زان دل ما قوی است در بر ما

زهره باشد حوادث فلکی
گر بگردد به گرد لشکر ما

ما به پری پریم سوی فلک
زانکه اصلی است اصل گوهر ما

نعمت الله نور دیدهٔ ما است
سایه اش کم مباد از سر ما
اگر سوالی داری، اینجا بپرس.
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:غزل شمارهٔ ۱۳
گوهر بعدی:غزل شمارهٔ ۱۵
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.