۳۱۵ بار خوانده شده

غزل شمارهٔ ۱۲

مجلس خاص او است حضرت ما
الصلا هر که عاشق است صلا

در خرابات خلوتی داریم
به از این در جهان که دارد جا

عاشق و مست و رند و او باشیم
زاهدی از کجا و ما ز کجا

مدتی شد که بیخودیم ز عشق
با خدائیم با خدا به خدا

ما بلا را به جان خریداریم
گر چه هستیم مبتلای بلا

دردمندیم و درد درمان است
خوشتر از درد دل کجا است دوا

جرعهٔ جان نعمت الله نوش
تا بیابی تو ذوق مستی ما
اگر سوالی داری، اینجا بپرس.
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:غزل شمارهٔ ۱۱
گوهر بعدی:غزل شمارهٔ ۱۳
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.