صاحبا ای که در مدایح تو
گوی سبقت ربودم از اشباه

دل نمودم به خدمت تو یکی
پشت کردم به حضرت تو دو تاه

تا برآلاییم ز جود به سیم
تا برافرازیم ز مهر به ماه

هفته‌ای می رودکه چشم امید
از توام مانده همچنان در راه

باد عمرت دراز گر ز کرم
چون زبان قصه‌ام کنی کوتاه