جهان ز حوصلهٔ آرزو فراخ‌ترست
ولیک بر تو بود تنگ‌تر ز چشم بخیل

تراکه خوشهٔ خرما به دست می‌نرسد
به غیر خار چه قسمت بری همی ز بخیل