ای رویِ تو نوبَهارِ خندان
اَحْسَنْت، زِهی نِگارِ خندان

می‌بینَمَت ای نِگار در خُلْد
بر شاخِ درخت، اَنارِ خندان

یک لحظه جُدا مَباش از من
ای یارِ نِکوعِذارِ خندان

ای شهرِ جهانْ خَرابْ‌ بی‌تو
ای خُسرو و شهریارِ خندان

ای صد گُلِ سُرخْ عاشقِ تو
بر چَشمه و سَبزه زار خندان

در بیشهٔ دلْ خیالِ رویَت
شیر است کُند شکار خندان

هر روز زِ جانِبی بَرآیی
چون دولَتِ‌ بی‌قَرار خندان

بَحْری‌‌‌‌‌ست صفاتِ شَمسِ تبریز
پُر از دُرِ شاهوار خندان