۳۱۲ بار خوانده شده

غزل شمارهٔ ۱۸۷۸

من گوش کَشان گشتم از لیلی و از مَجنون
آن می‌کَشَدم زان سو وین می‌کَشَدم زین سون

یک گوش به دستِ این یک گوش به دستِ آن
این می‌کَشَدم بالا وان می‌کَشَدم هامون

از دستِ کَشاکَش من وَزْ چَرخِ پُرآتش من
می گردم و می‌نالَم چون چَنْبَره گَردون

آن لحظه که بیهوشَم ز ایشان بِرَهد گوشَم
می‌غَلَطم چون شاهان در اَطْلَس و در اَکْسون

من عاشق آن روزَم می‌دَرَّم و می‌دوزَم
بر خِرقه‌ بی‌چونی می‌زن تِگَلی‌ بی‌چون
اگر سوالی داری، اینجا بپرس.
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:غزل شمارهٔ ۱۸۷۷
گوهر بعدی:غزل شمارهٔ ۱۸۷۹
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.