۳۴۴ بار خوانده شده

رباعی شمارهٔ ۵۰

افسوس که زندگی دمی بود و غمی
قلبی و شکنجه ای و چشمی و نمی

یا جور ستمگری کشیدن هر روز
یا خود به ستمکشی رساندن ستمی
اگر سوالی داری، اینجا بپرس.
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:رباعی شمارهٔ ۴۹
گوهر بعدی:رباعی شمارهٔ ۵۱
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.