نه اینجا سبحه ره دارد نه زنار
تو دیرستان ناز خود پرستی

تحیر چشم بند سحرکاری‌ست
بهار بی‌نشانی گل به دستی

دربغا رمز خورشیدت نشد فاش
ابد رفت و همان صبح الستی

کسی دیگر چه اندیشد چه فهمد
به آیینی‌که نتوان یافت هستی

به معراج خیالات تو بیدل
بلندیهاست سر در جیب پستی