ز سجده بیخبری تا کی انفعال جبین
عرق شو و نفسی‌ گریه‌ کن‌ به‌حال جبین

ز دور گردی تحقیق معبد تسلیم
چه سجده‌هاکه نگردید پایمال جبین

تواضع آینه‌دار کمال مرد بس است
چو ماه از خم ابروکنید بال جبین

ز سجده محرم قرب بساط ناز شو
به‌خاک ختم عروج است اتصال جبین

تر است از عرق شرم تشنه‌کامی حرص
ولی تو غافلی از چشمهٔ زلال جبین

ثبات چهره‌ گشای بنای تسلیم است
قضا نخواست ز همواری اختلال جبین

کفیل زینت هرکس ظهور طینت اوست
بس است رنگی اگر داغ یافت خال جبین

عروج منسب اقبال بی‌تلاش خوش است
چو مه به چین مشکن دامن‌ کمال جبین

کسی به‌ مشق ‌خط‌ سرنوشت ‌را نرسید
هزار صفحه سیه‌ کرد احتمال جبین

چو سایه داغ حضیض است طالعم بیدل
چو گل‌ کند کف پا من‌ کنم خیال جبین