۳۸۷ بار خوانده شده

غزل شمارهٔ ۱۷۸۴

عَلی اَهْلِ نَجْد اَلثَّنا و سَلامُ
وَ عیشَتُنا فی غَیْرِهِمْ لَحَرامُ

فَضیلَتُهُ لِلْفاضِلینَ بَصیره
مَلاحَتُهُ لِلْعاشِقینَ قِوامُ

بَصیرَهُ اَهْلِ اللّهِ مِنْهُ مُکَحَّلُ
وَ عِشْرَهُ اَهْلِ الْحَقِّ فیهِ مُدامُ

اَیا ساکِنیها مِنْ فَضیلَهِ سَیِّدی
لَکُمْ عیشَهُ مَرْضِیَّه وَ دَوامُ

وَ لَوْ لا حِجابَ الْعِزِّ اَرْخی مَلیکُنا
لَکانَ عَلی بابِ الْمَلیکِ زِحامُ

مَلیکُ اِذا لاحَتْ شَعاشِعُ خَدِّهِ
لَا صْبشحَ حَیّا صَخْرَهُ وَ رُخامُ

سقَی اللّهُ وَقْتا اَنْطَقانا کَلامُهُ
فَفی الّروحِ مِنْ ذاکَ الْکَلامِ کِلامُ

غَدا آلِفا قَلْبی یَقُوُمُ لامره
وَقَدّیَ مِنْ عَذْلِ الْعَواذِلِ لامُ
اگر سوالی داری، اینجا بپرس.
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:غزل شمارهٔ ۱۷۸۳
گوهر بعدی:غزل شمارهٔ ۱۷۸۵
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.