۳۳۴ بار خوانده شده

غزل شمارهٔ ۱۷۷۴

ما به تماشایِ تو بازآمدیم
جانِبِ دریایِ تو بازآمدیم

سیلِ غَمَت خانهٔ دل را بِبُرد
زود به صَحرایِ تو بازآمدیم

چون سَرِ ما مَطْبَخِ سودایِ توست
بر سَرِ سودایِ تو بازآمدیم

از سَرِ چَهْ صد رَسَن انداختی
تا سویِ بالایِ تو بازآمدیم

نالهٔ سُرنایِ تو در جان رَسید
در پِیِ سُرنایِ تو بازآمدیم
اگر سوالی داری، اینجا بپرس.
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:غزل شمارهٔ ۱۷۷۳
گوهر بعدی:غزل شمارهٔ ۱۷۷۵
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.