۳۶۵ بار خوانده شده
اگر چه ما نه خروس و نه ماکیان داریم
زِ بَیضه سَر کُن و بِنْگَر که ما کیان داریم
به آفتابِ حَقایق به هر سَحَر گوییم
تو جُمله جانی و ما از تو نیمجان داریم
گَر از صِفاتِ تو نَتْوان نِشان نِمود ولی
زِ بینشانیِ اوصافِ او، نشان داریم
دلِ چو شَبنَم ما را به بَحْر باز رَسان
که دَم به دَمْ زِ غَریبی دو صد زیان داریم
چو یوسُف از کَفِ گُرگان دَریده پیرهنم
ولی زِ هِمَّتِ یعقوبْ پاسْبان داریم
به دامِ تو که همه دامها زَبونِ وِیاَند
که هر قَدَمْ ز قَدَمْ دامِ اِمْتِحان داریم
وَلیک بَندگُشا هر دَم آن کُند با ما
که مادر و پدر و عَم، مَگَر که آن داریم
بهنوش کردنِ زَهر این چه جُرات است مگر؟
زِ کانِ فَضْلِ تو تِریاقِ بیکَران داریم
به خرج کردنِ این نَقْدِ عُمر مُبْتَشِریم
زِ عُمربَخش مَگَر عُمرِ جاودان داریم
نگیرد آیِنه زَنگار، هیچ اگر گیرد
زِ عینِ زَنگ بِدان رویْ دیدهمان داریم
یَقین بِنَشْکَند آن نردبان وگَر شِکَنَد
زِ عینِ رَخْنهٔ اِشْکَست، نَردبان داریم
رَهینِ روز چرایی، چو شب کُند روزی
مکان بِهِل که مکانی زِ لامَکان داریم
بهار حله دریدی ز رشک و زرد شدی
اگر بُدیش خَبَر کین چُنین خَزان داریم
دهان پر است و خموشم که تا بگویی تو
کَزان لَبِ شِکَرینَت، شِکَرفَشان داریم
اگر سوالی داری، اینجا بپرس.
زِ بَیضه سَر کُن و بِنْگَر که ما کیان داریم
به آفتابِ حَقایق به هر سَحَر گوییم
تو جُمله جانی و ما از تو نیمجان داریم
گَر از صِفاتِ تو نَتْوان نِشان نِمود ولی
زِ بینشانیِ اوصافِ او، نشان داریم
دلِ چو شَبنَم ما را به بَحْر باز رَسان
که دَم به دَمْ زِ غَریبی دو صد زیان داریم
چو یوسُف از کَفِ گُرگان دَریده پیرهنم
ولی زِ هِمَّتِ یعقوبْ پاسْبان داریم
به دامِ تو که همه دامها زَبونِ وِیاَند
که هر قَدَمْ ز قَدَمْ دامِ اِمْتِحان داریم
وَلیک بَندگُشا هر دَم آن کُند با ما
که مادر و پدر و عَم، مَگَر که آن داریم
بهنوش کردنِ زَهر این چه جُرات است مگر؟
زِ کانِ فَضْلِ تو تِریاقِ بیکَران داریم
به خرج کردنِ این نَقْدِ عُمر مُبْتَشِریم
زِ عُمربَخش مَگَر عُمرِ جاودان داریم
نگیرد آیِنه زَنگار، هیچ اگر گیرد
زِ عینِ زَنگ بِدان رویْ دیدهمان داریم
یَقین بِنَشْکَند آن نردبان وگَر شِکَنَد
زِ عینِ رَخْنهٔ اِشْکَست، نَردبان داریم
رَهینِ روز چرایی، چو شب کُند روزی
مکان بِهِل که مکانی زِ لامَکان داریم
بهار حله دریدی ز رشک و زرد شدی
اگر بُدیش خَبَر کین چُنین خَزان داریم
دهان پر است و خموشم که تا بگویی تو
کَزان لَبِ شِکَرینَت، شِکَرفَشان داریم
این گوهر را بشنوید
این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.
برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.
گوهر قبلی:غزل شمارهٔ ۱۷۴۲
گوهر بعدی:غزل شمارهٔ ۱۷۴۴
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.