۳۰۵ بار خوانده شده

غزل شمارهٔ ۳۲۶

کنون که دیده خریدیم، باغ ها گم شد
شکست توبه، شراب از ایاغ ها گم شد

برای گم شدگان، صد سراغ حاضر بود
مرا چو نام برآمد، سراغ ها گم شد

به شاخ سنبل زلفی، دلم نشیمن کرد
که زیر سایهٔ برگیش باغ ها گم شد

به روزگار من ای شمع آفتاب مخند
که در سیاهی روزم چراغ ها گم شد

رسید محمل عرفی به آستان بهشت
ز عیش خانهٔ جنت فراغ ها گم شد
اگر سوالی داری، اینجا بپرس.
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:غزل شمارهٔ ۳۲۵
گوهر بعدی:غزل شمارهٔ ۳۲۷
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.