۳۳۴ بار خوانده شده

رباعی شماره ۶۰

میزند مرغ دلم پر به هوای اشرف
چونکه فردوس نباشد به صفای اشرف

گویند بهشت، لیک تا دید صفاش
از شرم فکند سر بپای اشرف
اگر سوالی داری، اینجا بپرس.
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:رباعی شماره ۵۹
گوهر بعدی:رباعی شماره ۶۱
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.