۳۰۹ بار خوانده شده

غزل شمارهٔ ۱۶۳۵

دَم به دَم از رَهِ دلْ پیکِ خیالَش رَسَدم
تابشی نو به نو از حُسن و جَمالَش رَسَدم

یارَب این بویِ طَرَب از طَرَفِ فردوس است
یا نَسیمی­ست که از روزِ وصالَش رَسَدم؟

این زِ عشق است که مَغزم زِ طَرَب خیره شده‌­ست
یا که جامی­ست که از خَمْرِ حَلالَش رَسَدم؟

یا چو بازی­‌ست که از عشقْ هَمی‌پَرّانَد؟
یا کبوتربَچِگان از پَر و بالَش رَسَدم؟

سَرکَشان از طَرَفِ غَیبِ به من می­آیند
وین مَدَدها همه از لَذَّتِ حالَش رَسَدم
اگر سوالی داری، اینجا بپرس.
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:غزل شمارهٔ ۱۶۳۴
گوهر بعدی:غزل شمارهٔ ۱۶۳۶
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.