۳۱۴ بار خوانده شده

دلی چون صحبت گل می پذیرد

دلی چون صحبت گل می پذیرد
همان دم لذت خوابش بگیرد

شود بیدار چون «من»فریند
چو «من» محکوم تن گردد بمیرد
اگر سوالی داری، اینجا بپرس.
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:خودی را از وجود حق وجودی
گوهر بعدی:وصال ما وصال اندر فراق است
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.