۳۱۹ بار خوانده شده

غزل شمارهٔ ۱۳۶۸

عَمْرُکَ یا واحِدًا فی دَرَجاتِ الْکَمال
قَدْ نَزَلَ الهَمُّ بی، یا سَنَدی قُمْ، تَعال

یا فَرَحی مُونِسی، یا قَمَرَ الْمَجْلِسِ
وَجْهُکَ بَدْرٌ تمامْ، ریقُکَ خَمْرٌ حَلال

روحُکَ بَحْرُ الْوَفا، لَوْنُکَ لَمْعُ الصَّفا
عَمْرُکَ لوْلَا التُّقی، قُلْتُ اَیا ذَا الْجَلال

تُسْکِنُ قَلْبَ الْوَری، تُسْکِرُهُمْ بِالْهَوی
تُدْرِکُ ما لا یُری اَنْتَ لَطیفُ الْخَیال

تُسْکِنُ اَرْواحَهُمْ، تُسْکِرُ اَشْباحَهُمْ
تُجْلِسُهُمْ مَجْلِسًا، فیهِ کُؤوسٌ ثِقال
اگر سوالی داری، اینجا بپرس.
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:غزل شمارهٔ ۱۳۶۷
گوهر بعدی:غزل شمارهٔ ۱۳۶۹
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.