۸۵۹ بار خوانده شده

نیلوفر

نه به شاخ گل نه بر سرو چمن پبچیده ام
شاخه تاکم به گرد خویشتن پیچیده ام

گرچه خاموشم ولی آهم به گردون می رود
دود شمع کشته ام در انجمن پیچیده ام

می دهم مستی به دل ها گر چه مستورم ز چشم
بوی آغوش بهارم در چمن پیچیده ام

جای دل در سینه صد پاره دارم آتشی
شعله را چون گل درون پیرهن پیچیده ام

نازک اندامی بود امشب در آغوشم رهی
همچو نیلوفر به شاخ نسترن پیچیده ام
اگر سوالی داری، اینجا بپرس.
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:داغ تنهایی
گوهر بعدی:رسوای دل
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.