۲۹۶ بار خوانده شده

فاستقم کما اُ‌مرت‌، و من تاب معک

راستی شغل نیک بختانست
هر کراهست‌، نیکبخت آنست

دل زبهر چه برکشی بستی‌؟
راستی پیشه کن زغم رستی

گر کژی را شقاوتست اثر
راستی را سعادتست اثر

هر که او پیشه راستی دارد
نقد معنی در آستی دارد

تا در این رسته‌ای‌که مسکن‌توست
نفست ارکجروست دشمن توست

راستی کن که اندربن رسته
نشوی جز به راستی رسته

بر تو بادا که تاتوانی تو
نامهٔ ناکسان نخوانی تو
اگر سوالی داری، اینجا بپرس.
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:فصل فی العافیه
گوهر بعدی:در تنبیه غافل و مذمّت جاهل
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.