۲۸۸ بار خوانده شده

رباعی شمارهٔ ۲۰

چون حال دل من ز غمت گشت تباه
آویخت در آن زلف دل آشوب سیاه

ز آنسان که در آتش سقر اهل گناه
آرند به مار و کژدم از عجز پناه
اگر سوالی داری، اینجا بپرس.
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:رباعی شمارهٔ ۱۹
گوهر بعدی:رباعی شمارهٔ ۲۱
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.