۲۸۰ بار خوانده شده

قطعه شمارهٔ ۱۳۲

ای صاحبی که از شرف مدح ذات تو
هر دم چو آفتاب ز موج سماروم

چون جمله اهل فضل ز جود توشا کردند
پس من شکسته دل ز جنابت چرا روم

یا داد من بده به طریقی که دیده‌ام
یاره به من نمای بگو تا کجا روم

هر کس رضای خویش کند حاصل از کفت
آخر روا مدار که من بی رضا روم

واجب چنان کند بدین آب و این قبول
یکبارگی به .... وا روم
اگر سوالی داری، اینجا بپرس.
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:قطعه شمارهٔ ۱۳۱
گوهر بعدی:قطعه شمارهٔ ۱۳۳
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.