۲۸۷ بار خوانده شده

قطعه شمارهٔ ۱۳۰

آصف کفایتا لطف و رافتت
با آنکه طبع بنده لطیف است چون کنم

از درد چشم نیست مجال ترددم
لیکن حضور خواجه شریف است چون کنم

بربسته‌ام دو دیده به عزم درت ولی
سرما قوی و دیده ضعیف است چون کنم
اگر سوالی داری، اینجا بپرس.
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:قطعه شمارهٔ ۱۲۹
گوهر بعدی:قطعه شمارهٔ ۱۳۱
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.