۳۳۳ بار خوانده شده
بِرَفتم دی به پیشَشْ سَخت پُرجوش
نَپُرسید او مَرا بِنْشستْ خاموش
نَظَر کردم بَرو یعنی که واپُرس
که بیرویِ چو ماهَم چون بُدی دوش؟
نَظَر اَنْدَر زمین میکرد یارَم
که یعنی چون زمین شو پَست و بیهوش
بِبوسیدم زمین را سَجده کردم
که یعنی چون زمینَم مَست و مَدهوش
اگر سوالی داری، اینجا بپرس.
نَپُرسید او مَرا بِنْشستْ خاموش
نَظَر کردم بَرو یعنی که واپُرس
که بیرویِ چو ماهَم چون بُدی دوش؟
نَظَر اَنْدَر زمین میکرد یارَم
که یعنی چون زمین شو پَست و بیهوش
بِبوسیدم زمین را سَجده کردم
که یعنی چون زمینَم مَست و مَدهوش
این گوهر را بشنوید
این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.
برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.
گوهر قبلی:غزل شمارهٔ ۱۲۳۵
گوهر بعدی:غزل شمارهٔ ۱۲۳۷
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.