۳۲۳ بار خوانده شده

غزل شمارهٔ ۱۲۱۸

ای شبِ خوش رو که تویی مِهْتر و سالارِ حَبَش
ما زِ تو شادیم همه وَقتِ تو خوش وَقتِ تو خَوش

عشقِ تو اَنْدَرخورِ ما شوقِ تو اَنْدَر بَرِ ما
دست بِنِه بر سَرِ ما دست مَکَش دست مَکَش

ای شبِ خوبیّ و بِهی جان بِجَهَد گَر بِجَهی
گَر سه عَدَد بر سه نَهی گردد شش گردد شش

شش جِهَتَم از رُخِ تو وَزْ نَظَرِ فَرُّخِ تو
هفت فَلَک را بِدَهَد خوبی و کَش خوبی و کَش
اگر سوالی داری، اینجا بپرس.
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:غزل شمارهٔ ۱۲۱۷
گوهر بعدی:غزل شمارهٔ ۱۲۱۹
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.