۳۳۹ بار خوانده شده

غزل شمارهٔ ۱۱۸۹

دَرین سَرما سَرِ ما داری امروز
سَرِ عیش و تماشا داری امروز

تویی خورشید و ما پیشَت چو ذَرّه
که ما را‌ بی‌سَر و پا داری امروز

به چارُم آسمان پَهْلویِ خورشید
تو ما را چون مَسیحا داری امروز

دِلا از سنگْ صَد چَشمه رَوان کُن
که اِحْسانِ مُوَفّا داری امروز

تَراشیدی زِ رَحْمَت نَردبانی
که عَزْمِ کوچِ بالا داری امروز

زِهی دَعوت زِهی مهمانیِ زَفْت
که بر چَرخِ مُعَلّا داری امروز

به پیشِ هر کسی ماهیِّ بِریان
دَران ماهی تو دریا داری امروز

درونِ ماهی‌‌یی دریا کِه دیده‌ست؟
عَجایب‌های زیبا داری امروز
اگر سوالی داری، اینجا بپرس.
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:غزل شمارهٔ ۱۱۸۸
گوهر بعدی:غزل شمارهٔ ۱۱۹۰
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.