عاشق که بود غلام معشوق
سرمست علی‌الدوام معشوق

از خویشتنش خبر نباشد
دایم مست مدام معشوق

مستی نکند ز آب انگور
مستیش همه ز جام معشوق

برخواسته از سر دو عالم
پابنده شده بدام معشوق

از کام و هوای خویش رسته
کامش همه گشته کام معشوق

گامی ننهاده هیچ جائی
جز بر آثار گام معشوق

گم کرده نشان و نام خود را
گشته است نشان بنام معشوق

وحشی صفت از جهان رمیده
وز جان و دلست رام معشوق

گوش هر قوم با سروشی است
گوش فیض و پیام معشوق