۳۴۳ بار خوانده شده

غزل شمارهٔ ۵۰۴

روی دل سوی هوا کردم غلط
جاده در راه خدا کردم غلط

چشم عقلم بود و بستم کاشگی
کور بودم از عما کردم غلط

یا گمان بردم هوا هم رهبریست
رهزنی را رهنما کردم غلط

دل نمیبایست بستن در هوا
دل چو بستم در هوا کردم غلط

کاشکی یکبار بودی یا دو بار
اندرین ره بارها کردم غلط

کاشکی یک یا دو جا بودی غلط
گام و گام و جابجا کردم غلط

هیچ کس با من نمیگوید درست
کز کجا این راه را کردم غلط

ای عزیزان روز روشن راه راست
چشم بینا از کجا کردم غلط

بست چشم عقل را دست هوا
فیض را از هوا کردم غلط
اگر سوالی داری، اینجا بپرس.
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:غزل شمارهٔ ۵۰۳
گوهر بعدی:غزل شمارهٔ ۵۰۵
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.