غرور خشکی زهد ار دماغ تر دارد
بیا که مستی ما نشأه دیگر دارد

بهشت و خلد و نعیمش کی التفات افتد
کسی که حسن رخ دوست در نظر دارد

بهشت یکطرف و عشق یک طرف چو نهند
غلام همت آنم که باده بر دارد

بسنگلاخ نگردیم همچو زاهد خشک
به بحر عشق در آئیم کان گهر دارد

نهال زهد اگر سدره گردد و طوبی
درخت عشق جمال حبیب بر دارد

ز زهد خشک لقای حبیب نتوان چید
درخت عشق بود آنکه این ثمر دارد

درا بحلقهٔ ما فیض و زهد را بگذار
که ذوق صحبت ما لذت دگر دارد