۳۱۲ بار خوانده شده

غزل شمارهٔ ۱۰۶۵

یا رَبا این لُطف‌ها را از لَبَش پاینده دار
او همه لُطف است جُمله یا رَبَش پاینده دار

ای بَسی حق‌ها که دارد بر شبِ تاریک ماه
ای خدایِ روز و شب تو بر شَبَش پاینده دار

هست مَنْزِل‌های خوش مَر روح را از مَذهَبَش
ای خدایا روح را بر مَذهَبَش پاینده دار

طِفْلِ جان در مَکْتَبَش اُستادِ اُستادان شُده‌ست
ای خدا این طِفْل را در مَکْتَبَش پاینده دار

لشکرِ دین را زِ شاهَم شَمسِ تبریزی ضیاست
ای خدایا تا اَبَد بر مَوکِبَش پاینده دار
اگر سوالی داری، اینجا بپرس.
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:غزل شمارهٔ ۱۰۶۴
گوهر بعدی:غزل شمارهٔ ۱۰۶۶
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.