۳۳۹ بار خوانده شده

غزل شمارهٔ ۹۸۷

هر کِه را ذوقِ دین پدید آید
شَهْدِ دنیاشْ کِی لَذیذ آید؟

آنچُنان عقل را چه خواهی کرد
که نِگوسارِ یک نَبیذ آید؟

عقلْ بِفْروش و جُمله حیرت خَر
که تو را سود ازین خَرید آید

نه ازان حالتی‌ست ای عاقل
که دَرو عقلِ کَس پَدید آید

نشود باز این چُنین قُفلی
گَر همه عقل‌ها کلید آید

گر دَرآیَند ذَرّه ذَرّه به بانگ
آن همه بانگْ ناشنید آید

چه شود بیش و کَم ازین دریا
بَنده گَر پاک وگَر پَلید آید

هر کِه رو آوَرَد بدین دریا
گَر یَزید است بایَزید آید
اگر سوالی داری، اینجا بپرس.
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:غزل شمارهٔ ۹۸۶
گوهر بعدی:غزل شمارهٔ ۹۸۸
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.