۳۹۳ بار خوانده شده

غزل شمارهٔ ۷۷۳

سَحَری چو شاهِ خوبان به وُثاقِ ما درآمد
به مِثالِ ساقیانْ او به سَبو و ساغَر آمد

نه سَبویِ او بِدیدم نه زِ ساغَرَش چَشیدم
که هزار موجِ باده به دِماغِ من بَر آمد

بِگُشاد این دِماغَم پَر و بالِ بی‌نِهایَت
که به آفتاب مانَد که به ماه و اَخْتَر آمد

به مُبارکیّ و شادی چو جَمالِ او بِدیدَم
زِ جَمالِ او دو دیده زِ دو کَوْن بَرتَر آمد
اگر سوالی داری، اینجا بپرس.
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:غزل شمارهٔ ۷۷۲
گوهر بعدی:غزل شمارهٔ ۷۷۴
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.