ای غَم اگر مو شوی پیشِ مَنَت بار نیست
پُر شِکَر است این مَقام هیچْ تو را کار نیست

غُصّه در آن دل بُوَد کَزْ هَوَسِ او تُهی‌ست
غَم همه آن جا رَوَد کانْ بُتِ عَیّار نیست

ای غَم اگر زَر شوی وَرْ همه شِکَّر شوی
بَنْدَم لب گویَمَت خواجه شِکَرخوار نیست

در دل اگر تَنگی‌یی‌ست تَنگِ شِکَرهایِ اوست
وَرْ سَفَری در دل است جُز بَرِ دِلْدار نیست

ای کِه تو بی‌غَم نِه‌یی می‌کُن دَفْعِ غَمَش
شاد شو از بویِ یار کِتْ نَظَرِ یار نیست

ماهِ اَزَل رویِ او بیت و غَزَل بویِ او
بویْ بُوَد قِسْمِ آنْک مَحْرَمِ دیدار نیست