۲۹۲ بار خوانده شده

رباعی شمارهٔ ۴۰۱

لطف تو جهانی و قرانی افراشت
وین تعبیه‌های خود به چیزی ننگاشت

یک قطره از آن آب در این بحر چکید
یگدانه ز انبار در این صحرا کاشت
اگر سوالی داری، اینجا بپرس.
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:رباعی شمارهٔ ۴۰۰
گوهر بعدی:رباعی شمارهٔ ۴۰۲
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.