۲۸۴ بار خوانده شده

رباعی شمارهٔ ۲۴۵

پرورد به ناز و نعمت آن دوست مرا
بردوخت مرقع از رگ و پوست مرا

تن خرقه و اندر آن دل من صوفی
عالم همه خانقاه و شیخ او است مرا
اگر سوالی داری، اینجا بپرس.
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:رباعی شمارهٔ ۲۴۴
گوهر بعدی:رباعی شمارهٔ ۲۴۶
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.