۳۲۴ بار خوانده شده

رباعی شمارهٔ ۱۶

ای دوست، کنون که بوی گل حامی ماست
زاهد بودن موجب بدنامی ماست

فصل گل و باغ تازه و صحرا خوش
بی‌بادهٔ خام بودن از خامی ماست
اگر سوالی داری، اینجا بپرس.
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:رباعی شمارهٔ ۱۵
گوهر بعدی:رباعی شمارهٔ ۱۷
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.