۲۷۳ بار خوانده شده

رباعی شمارهٔ ۳۱۳

بینم دل خویش گر دهانت اندیشم
یابم تن خویش گر میانت اندیشم

یادم ناید ز سر به جان و سر تو
الا که ز خاک آستانت اندیشم
اگر سوالی داری، اینجا بپرس.
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:رباعی شمارهٔ ۳۱۲
گوهر بعدی:رباعی شمارهٔ ۳۱۴
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.