۲۹۹ بار خوانده شده

رباعی شمارهٔ ۲۴۲

آن شد که من از عشق تو شبهای دراز
با مه گله کردمی و با پروین راز

جستم ز تو چون کبوتر از چنگل باز
رفتم نه چنان که دیگرم بینی باز
اگر سوالی داری، اینجا بپرس.
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:رباعی شمارهٔ ۲۴۱
گوهر بعدی:رباعی شمارهٔ ۲۴۳
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.