۳۴۶ بار خوانده شده

غزل شمارهٔ ۲۷۹

مَوْلانا، مَوْلانا، اَغْنانا، اَغْنانا
اَمْسَیْنا عَطْشانا، اَصْبَحْنا رَیّانا

لا تَأْسَ، لا تَنْسَ، لا تَخْشَ طُغیانا
اَوْطانا اَوْطانا، مِنْ اَجْلِکَ اَوْطانا

شَرِّفْنا، آنِسْنا، انْ کُنْتَ سَکْرانا
یا بارِقُ یا طارِقُ، عانِقْنا عُرْیانا

مَنْ کانَ اَرْضِیًّا، ما جاءَ مَرْضِیًّا
فَلْیَعْبُدْ، فَلْیَعْبُدْ فَرْقانا فَرْقانا

مَنْ کانَ عُلْوِیًّا، قَدْ جاءَ حُلْویًّا
نُرْویهِمْ مَعْنانا اَلْوانا اَلْوانا

وَ الْباقی وَ الْباقی بَیِّنْهُ یا ساقی
یا مُحْسِنُ، یا مُحْسِنُ، اِحْسانًا اِحسانا
اگر سوالی داری، اینجا بپرس.
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:غزل شمارهٔ ۲۷۸
گوهر بعدی:غزل شمارهٔ ۲۸۰
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.