۳۰۲ بار خوانده شده

شمارهٔ ۴۰۴ - در قناعت و خویشتن‌داری

ای به دریای عقل کرده شناه
وز بد و نیک این جهان آگاه

چون کنی طبع پاک خویش پلید
چه کنی روی سرخ خویش سیاه

نان فرو زن به خون دیدهٔ خویش
وز در هیچ سفله سرکه مخواه
اگر سوالی داری، اینجا بپرس.
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۴۰۳ - در جواب مکتوب دوستی
گوهر بعدی:شمارهٔ ۴۰۵ - مطایبه
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.