۲۹۵ بار خوانده شده

شمارهٔ ۳۴۰

بجز تو در دو گیتی کس ندیدست
کریم ابن‌الکریمی تا به آدم

زمین تاب عتاب تو ندارد
چه جای این حدیث است آسمان هم

غرض ذات تو بود ارنه نگشتی
بنی آدم به کرمنا مکرم

سخن کوتاه شد گر راست خواهی
تویی آنکس دگر والله اعلم
اگر سوالی داری، اینجا بپرس.
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۳۳۹ - فی‌الاشتیاق
گوهر بعدی:شمارهٔ ۳۴۱ - به مجلس صاحب بار خواهد
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.